Dag 33 stiekum

En dan om exact 02.10 uur wordt ik gewekt door gepiep/ gejank beneden en een lik over m'n hand van Smokey. Tijd om op te staan. Ze (de drie musketiers) willen eten en omdat het voor Smokey niet mogelijk is om bij de pups te komen, ga ik naar beneden en open het deurtje van de binnenren/bench.

De pups lopen enthousiast de ren uit en bestormen haar tepels. Smokey gaat er klaar voor liggen en laat het gebeuren, ondertussen verschoon ik de plas-mat. Dit zijn de zware momenten van de opvoeding van de pups.

Goed, de pups zijn gevoed. Dus ik stop ze weer in de werpkist en doe het deurtje van de binnenren/ bench dicht. Ik heb er een bakje vlees in gezet. Stel dat de pups toch nog honger hebben, dan kunnen ze zich hiermee voeden. Vond ik eigenlijk wel een slimme gedachte zo laat in de nacht. En ik kruip tevreden weer in m'n bed, in de hoop snel de slaap te vatten.

Maar een hard metalig kwispelend geluid houdt me uit mijn slaap. Ik ga naar beneden en zie Smokey in de binnenren/ bench zitten, terwjl ze het bakje met vlees leeglikt. Ben ik nou gek? Ik had toch echt de bench dicht gedaan? Ik haal haar en het lege vleesbakje uit de binnenren/ bench en kruip met m'n slaperige kop in bed.

En vandaag, toen ik terugkwam van m'n werk, vertelde Klaas me hoe Smokey het had gedaan. Via de trap was ze in de werpkist gesprongen en zo kon ze dus bij het bakje met vlees leegeten.

Ja, heeft ze stiekum toch nog een restantje van de beagles opvoeding meegekregen.

Helaas Jose, het oor hangt weer.

Nee Reneé ik ga niet aftellen, dat vind ik te confronterend. Ik vrees dat ik straks last ga krijgen van het lege nest-syndroom. Al moet ik wel zeggen dat ik verlang naar een ononderbroken nacht slapen.

En deze foto. Het ziet er monsterlijk uit. Maar ze speelt zo beheerst met het stel. Prachtig om te zien. Ze hangen in haar staart, bijten in haar vacht, rollen over haar kop. Ze pikt het allemaal en als ze er zat van is. dan verstopt ze zich in de keuken (uit zicht).